Osnową domu Cypriana była dla nas kompozycja domu Ireny Krzywickiej, pisarki, kobiety niezwykłej, odważnej i bardzo doświadczonej przez los. Jej dom, w sąsiedniej Podkowie Leśnej, zaprojektował przed wojną Maksymilian Goldberg, zamordowany potem w czasie wojny architekt, członek grupy Preasens.

Niezwykle rzadko zdarza się aby Inwestor, który w żaden sposób nie jest związany zawodowo z architekturą czy sztuką, miał tak rozległą wiedzę o współczesnej architekturze i tak dobre wyczucie jakości.

Tym bardziej sens miało wspólne z nim zwiedzenie willi w Brnie zaprojektowanej w latach dwudziestych przez słynnego niemieckiego architekta Miesa van der Rohe dla młodego małżeństwa – Grety i Fritza Tugendhat, których potem wojna wypędziła z tego domu.
Z Brna do domu w Milanówku wprowadziliśmy namiastkę tamtego wielkiego okna - okna, które czyni świat za nim wielki i otwarty. Tamten widok na brneńskie Črne Pole rozmachem miał sięgać Davos. Tu, w Milanówku na malej klinowej działce między drogą a torami kolejowymi okno w salonie może choć wnętrzom przydać ogrodu.

Staraliśmy się przy tym zachować umiar w elewacji ogrodowej a sam salon podnieść i wypełnić powietrzem.
Trudno jest na małej działce postawić dom z okazałym wejściem od ulicy.
Tu wejście ma rys klasycznej kompozycji: lekko zaznaczoną główną oś kompozycji oskrzydlają wysunięte ku przodowi bryły, skrzydła różnią się od siebie aby uniknąć nieznośnej dosłowności.
Okno nad wejściem jest reminiscencją słynnej wiedeńskiej willi Steinera Adolfa Loosa. Bo w istocie odniesień do architektury wiedeńskich modernistów jest w tym projekcie więcej, niemal cała środkowa część przywodzi uznane dzieła architektury europejskiej. Z naszych notatek podróżnych w tym projekcie znalazły się odniesienia do „ ekonomii przestrzenii” z praskiej willi Mullera Adolfa Loosa – tu wykorzystaliśmy podniesienia korytarzy do pozyskania przestrzeni.
Kuchnia z narożnym oknem ma przypominać socjalne myślenie o architekturze architektki- emancypantki Margarete Lihotzky z jej słynną kuchnią frankfurcką. Przywołaliśmy tu także projekt Hoffmanna sanatorium w Purkersdorf z 1904 r., którego istotą była biel - biel wnętrza, biel światła, biel kredensu; stąd pochodził pomysł proporcji hallu wejściowego.

Napięcie między niezrealizowanymi belkami sufitu w pokoju dziennym po prostu dosłownie odmalowaliśmy.

W istocie część środkowa odwołuje się do architektury austriackiej i niemieckiej, jest najbardziej klasyczna, a motywem głównym jest proporcja.
Bo projektowanie trzeba zacząć od liczby a dopiero potem sięgać głębiej, do przeszłości. Na dobrym szkielecie rzutu bryła i elewacje będą stabilne.

Chociaż układ rzutu zakłada dyskretną oś w oparciu o którą oparto koncepcję tryptyku z rozkładanymi skrzydłami to ukrytą kanwę rzutu stanowią złote proporcje.
Na złotym podziale odcinka skonstruowaliśmy bowiem wszystkie istotne zależności przestrzenne.

Lewa część jest odniesieniem do estetyki północy. W ścianę wcina się kawałek półwalca, co ma go czynić bardziej intrygującym.
Taką mocną cylindryczną formę można zobaczyć we wnętrzach przedwojennego domu w Moskwie na Kriwoarbatski nr 10 autorstwa Konstantina Mielnikowa; my w ćwierćwalcu umieściliśmy schody. Na dachu tego ćwierć walca urządziliśmy drewniany taras. Takimi kształtami brył w połączeniu z drewnem chętnie posługiwał się Aalvar Aalto, łukowato wygięte biało tynkowane ściany jego domów łapczywie chłoną światło. W lewej, skandynawskiej części domu Cypriana użyliśmy prążkowanego szkła aby tamte świetlne biele wzmocnić.

Skrzydło lewe jest odbiciem architektury północy, architektury organicznej, architektury drzew i krzewów. Dominują tu linie pionowe a kształty brył „chwytają” światło.

Skrzydło prawe odnosi się do płaszczyznowego pojmowania elewacji, śródziemnomorskiego rozrzucenia okien na elewacji. Tu dominują punkty, linii prawie nie ma.

Architektura tego domu opiera się na zasadzie współmierności elementów i współmierności myślowej. Skonfrontowano w jednym miejscu trzy odmienne sposoby myślenia Aalto, Hoffmann i Rohe. Współmierność.

Rozumienie i zachwyt Inwestora dla estetyki i ducha Skandynawii zwieńczyły naszą, architektów pracę. Skandynawskie podróże zaowocowały pięknymi oprawami świetlnymi, które wybrał i które ponadczasowo dopełniły wystroju wnętrz.